Yağ dağılımının ölçülmesi: Jean Vague’ın 1940’larda öncülük ettiği çalışmadan sonra, farklı vücut morfolojisi veya yağ dağılımı tipleri ile obeziteyle ilişkili sağlığı tehdit eden riskler arasında bağımsız bir ilişki olduğu kabul edilmiştir (Vague, 1956).
Jean Vague’ın kol ve uyluk çevre ölçümlerine ve bu bölgelerdeki deri kıvrımlarının oranlarına dayanan brakiyofemoral yağ-kas oranını, yağ dağılımı indeksi olarak kabul etmesinden sonra, batın içi yağın daha özgün göstergesi olan yeni indeksler geliştirilmiştir. Tüm ölçümler arasında en fazla kullanılanı bel-kalça çevre ölçümlerinin oranıdır.
Bu ölçümlerden en basiti, bann içi yağı, en az bel/kalça oranı (Pouliot ve ark., 1994) kadar kesin belirleyen; kardiyovasküler risk faktörleri düzeyinin 7östergesi olarak, BMI ve bel/kalça oranının (Han ve ark., 1995) yanısıra ~uııanı1abilen bel çevresi ölçümüdür (Tablo 1.2). Bel çevresi ölçürnünün, BMI ve bel/kalça oranına dayanan sınırlandırmaların yerini alabileceği de öne sürülmüştür (Learı ve ark., 1995). Sagital abdominal çap, bel/uyluk çevre ölçümlerinin oranı, bel/boy oranı veya konisite indeksi gibi daha karmaşık ölçümler de önerilmiştir.
Ancak bu ölçümler arasında küçük farklılıklar bulunmaktadır ve oranların kullanılması, hastalık ile ilişkilerinin ve halk sağlığı ölçümleri sonuçlarının yorumlanmasını güçleştirebilir, Örneğin, bel/boy oranı, bel çevresi ölçümünün hastalık ile pozitif ilişki, boy ölçümünün ise vücut bileşimi veya yağ dağılımına bağlı olmaksızın hastalık ile negatif ilişki göstermesinden dolayı, morbiditenin daha iyi bir göstergesi olabilir.
BMI ve bel/kalça oranı yerine her cinsiyet, yaş grubu ve toplum için optimal kabul edilen basit kesme noktalarının, belirli hastalıklar ile ilişkisinin saptanmasına yönelik olarak kullanılması, konunun fazla basite indirgenmesi ile sonuçlanabilir. Yine de Lean ve ark.nın (1995) öne sürdüğü üzere, bazı kesme noktaları, erişkinlerde bel çevresi ölçümlerinin yorumlanmasında yol gösterici olabilir. ‘Kritik düzeyde’ batın içi yağa göre yapılan sınıflandırmaya dayanan diğer kesme noktaları Quebec’ten bazı araştırmacılar tarafından öne sürülmüştür (Lemieux ve ark., 1996).
