Türkiye’de bölge yüzölçümüne nazaran ekili – dikili alanın en çok olduğu bölge Marmara Bölgesi’dir. Buna neden olan unsur arazinin çok engebeli olmaması düzlüklerin geniş yer kaplaması ve makineli tarımın yaygın olmasıdır. Bölgede tarımın gelişmesinde ulaşım kolaylığı sulamanın yaygınlığı tüketici nüfusun çok olması rol oynar.
Bölgede aynı anda üç farklı iklim tipinin görülmesi ziraat ürün türünü artırmıştır.
Marmara Bölgesi’nde ekili dikili sahaların miktarının çok bulunmasına rağmen bölgenin nüfusunun çok olması öteki bölgelerden de ziraat ürünü almasına sebep olur.
Zeytin : Bölgenin özellikle Akdeniz iklimi etkisi altındaki güney kıyılarında yetiştirilir. Özellikle Gemlik zeytinleri ülkemizin en kaliteli sofralık zeytinlerini oluşturur.
Pamuk : Bölgede yaz yağışlarının azaldığı güney kesimde özellikle Balıkesir yöresinde yetiştirilir.
Tütün : Bölgenin çeşitli yörelerinde üretimi yapılmakla beraber
kaliteli tütünler Adapazarı ovasında yetiştirilir.
Ayçiçeği : Türkiye’de en yoğun olarak bu bölgede yetiştirilir. Özellikle Trakya’nın iç kısımlarında Ergene Havzası ‘nda yetiştirilmektedir.
Şeker pancarı : Şeker fabrikalarının bulunduğu Alpullu Adapazarı ve Susurluk çevresinde sulanabilen alanlarda üretilir.
Buğday : Bölgenin hemen hemen her tarafında yetiştirilir. Çeşitli endüstri bitkileri ile (özellikle şekerpancarı) nöbetleşe ekilir.Bölgeye düşen ortalama yağışın yeterli olmasından dolayı sulanamayan topraklarda da ekimi yapılmaktadır.
Pirinç : Ülkemiz pirincinin yarıdan fazlası bu bölgeden elde edilir. Özellikle Ergene ve Meriç ırmağı çevresinde yetiştirilmektedir.
Mısır: Özellikle Doğu Marmara ve Trakya’da yetiştirilmektedir.
Bölgede çeşitli tarım ürünleri yetiştirilmesine hatta bazı ürünlerde önde olmasına karşın diğer bölgelerden ürün alır. Çünkü göçlerle nüfusu hızla artmakta üretim yetersiz kalmaktadır.
Meyvecilik: Bölgede meyvecilik çok gelişmiştir. Özellikle Bursa çevresinde çilek elma armut kiraz şeftali ve kestane üretimi oldukça fazladır.
Güze değil .
He he öyle mükemmel
Tşk😊
Nice information.