Karaimce, KARAİM TüRKÇESİ olarak da bilinir, Karaimlerin konuştuğu Kıpçak ağzı. Eski Bulgarca ve Hazar Türkçesine yakındır, Arapça ve Farsçadan da bazı sözcükler almıştır. Batı Avrupa Karaimlerinin konuştuğu dil, Kuzey ve Güneyolmak üzere iki lehçe öbeğinde toplanır. Doğu Kırım Karaimcesi ise özelliklerini hemen hemen tümüyle yitirmiştir. Kuzey Karaimcede ünlü uyumu bozulmuş (örn. sizga “size”), ünsüz değişmeleri arasında da benzeşmezlikler ortaya çıkmıştır (örn. yıııar/yınlar, akıllı! akınlış. Kuzey Karaimce, büyük olasılıkla ıbranice ya da Slav dillerinin etkisiyle Türkçe sözdizimine aykın özellikler geliştirmiştir. Güney Karaimcede ise ünlü uyumu bir ölçüde korunmuştur.