Devotio moderna, (Latincede ” yeni ibadet”) 14. yüzyılın sonu ile 16. yüzyıl arasında Katolik içinde gelişen dinsel akım. Tefekkür ve iç yaşama yönelerek dinsel tören ve görünüşe önem vermemiş, 13-14 yüzyılların metafizik tinsellik anlayışının eski değerini yitirmesine yol açmıştır
İlk kez Felemenk”te ortaya çıkan akım oradan Almanya”ya ,Fransa”nın kuzeyine,İspanya”ya ve İtalya”ya yayıldı. Devotio moderna”nın babası sayılan Felemenk’li rahip ve vaiz Geert Groote 1371″de bir grup öğrencisi ve arkadaşlarıyla birlikte Deventer”de Ortak Yaşam Kardeşleri adlı cemaatin temellerini attı. İçlerinden Florentius Radewyns” in evinde ortak ve sade bir yaşam sürdüren cemaat üyeleri seçkin bir Hıristiyan tabakayı eğitmeyi ve dinsel kitapları okuma alışkanlığını geliştirmeyi amaçlıyordu kısa sürede bu tür ortak yaşam evlerinin sayısı arttı ve cemaat Felemenk dışında Almanya ve İsviçre”ye de yayıldı. Önceleri eski yazmaların özenle kapya edildiği bu evlerde sonradan kitap basımı da yapıldı. Okulları İtalyan Rönesansı’na temel oluşturdu. örneğin,bunlardan birinde eğitim gören Erasmus da cemaatin etkisinde kaldı. Tarikatın kadınlar grubunu da Groote gene Deventer”de oluşturdu. Ortak Yaşam Hemşireleri adlı bu cemaat da eğitim,kitap kopya etme ve dokuma işleriyle uğraştı. Groote”un ölümünden sonra Florentius Radewyns ile bir grup cemaat üyesi Augustinusçu Rahipler olarak Windesheim Manastırını kurdular. Devotio moderna”yı yayanlar da cemaatin biri manastırda, öbürü dış dünyada yaşayan bu iki ana kolu oldu. Reform dönemindeki dinsel çalkantıların etkisiyle akım önemini yitirirken kardeşlik cemaatleri de 17. yüzyılın başlarında büyük ölçüde ortadan kalktı, kurdukları evlerin sonuncusu 1811″de kapandı.
