Abahay, hükümdarlık unvanı an TIANCONG ve CHONGDE (d. 28 Kasım 1592 – ö. 21 Eylül 1643, Mançurya), 1636’da Mançurya’daki Mançu, Moğol ve Çinli halkın imparatoru olan ve Qing aile adını benimseyen Mançuryalı kabile önderi. Abahay, büyük Mançu önderi Nurhachi’ nin (1559-1626) sekizinci oğluydu. Nurhachi Iç Asya’nın bozkır kabilelerine kendi halkının hakimiyetini kabul ettirerek kabilesinin üyelerinden Çin tarzı bir bürokratik devlet örgütü kurmuştu. Abahay babasının ölümünden hemen sonra, rakip olarak gördüğü kardeşlerini ortadan kaldırarak kişisel yönetimini sağlamlaştırdı. Başansı büyük ölçüde olağanüstü askeri önderlik yeteneklerinden kaynaklanıyordu.
Ordulanyla Iç Moğolistan ve Kore’ye girerek bu ülkeleri Mançulara bağlı devletler haline getirdi. Kore’den sağlanan para ve yiyecek ile Moğollardan sağlanan ek insan gücü ve atlarla Sekiz Sancak adıyla bilinen askeri örgütü kusursuzlaştırdı. Dört sefer düzenledikten sonra Kuzey Mançurya’nın Çin denetimindeki Amur bölgesini işgal etti ve üç kez Çin Seddi’ni aşarak Kuzey Çin içlerine akınlar düzenledi. Mançulann hizmetine alınan Çinli esir sayısı arttıkça yönetimin örgütsel yapısı da Çin modeline giderek daha çok benzedi.
Böylelikle bazı yetenekli Çinlilerin de yönetime katılmalari sağlanmış oldu. Çinli danışmanlannın öğüdüyle Abahay Jin olan hanedan adını Qing (Çincede “saf’) olarak değiştirdi ve Çin’i fethe koyuldu. Amacına erişerneden öldüyse de, yönetimi sırasında Mançu egemenliğinin temelleri büyük ölçüde güçlerımişti, Olümünden bir yıl sonra Mançular, Çin’de Ming hanedanının başkenti Pekin’i ele geçirdiler ve kısa bir süre sonra da ülkenin bütününe egemen oldular.
