İnsan gelişiminin ilk yılları çok özeldir. Hayat yolculuğu burada başlar. Bu yaşlarda çocuk ailenin kanatları arasındadır. Ve son derece hızlı bir gelişim gösterir. Bu gelişimi sırasında anneye-babaya ya da herhangi bir bakıcıya sağlıklı bir bağlanma gerçekleştirir. Bu bağlanmanın sağlıklı olabilmesi bakımı veren kişilere bağlıdır. Temel bakımı veren kişiler itinalı ve düzenli olurlarsa çocuğun gelişimine olumlu katkılar sağlayacaktır. Çocukla ebeveyn arasındaki temel bağlanmanın gerçekleştirilmesi bu ilk yıllara bağlıdır.
Bağlanma Nedir?
Bağlanma, çocuğun kendini başka birinin yanında güvende ve huzur içinde hissetmesidir. Güvendiği kişi yanında olduğunda birey herhangi bir huzursuzluk yaşamaz.
Bağlanma teorisi oluşturulurken hayvanlar üzerinde çeşitli çalışmalar yapılmıştır. Ve bunun sonucunda güvenli bağlanma kuramı ortaya çıkmıştır. Bağlanma ile ilgili çeşitli araştırmaları John Bowlby ve arkadaşları yapmışlardır.
Bağlanma kuramına göre, insanlar sosyal varlıklardır ve sosyal varlıklar olduklarını, diğer insanlarla güvenli ilişkiler geliştirmek ve onlarla bir arada olarak sevgi ihtiyacını karşılamak için de gereksinim duyduklarını ortaya koyar.
Bağlanma kuramcılarının bazılarına göre, bir kişinin erişkinlikte başkalarıyla kuracağı ilişki ve bu ilişkinin niteliği, bu kişinin küçüklüğünde annesiyle-babasıyla yada bakıcısıyla kuracağı bağlanma ilişkisi ile belirlenir. Anne ve çocuk arasındaki sıcak ve sevgi dolu temaslar, özellikle korku ve stres durumlarında birbirlerine sağladıkları rahatlık ve destek güvenli bağlanmayı oluşturur.
Bağlanma tek taraflı bir ilişki değildir. Her iki tarafın da birbirinin ihtiyaçlarını karşılaması ve birbirine sevgi temelli yaklaşması ile gelişir. Yeni doğan bir bebek temel ihtiyaçları olan beslenme, temizlenme, ısınma, korunma için anneye ya da başka bir bakıcıya muhtaçtır. Anneler, babalar ya da çocuğa bakmakla yükümlü diğer yetişkinler çocuğun bakımını yalnızca bir görev olarak görmemeli, bunu mutluluk içinde gerçekleştirmeli. Çocukla bu mutluluk içinde gerçekleşen bakım sonucunda onunla aralarında hissettikleri güçlü bir bağ oluşmaya başlayacaktır.
Bebeğe verilen bakım hizmetinin şefkat ve sevgi temelli olmasının sonucunda güvenli bağlanma gerçekleşecektir. Aksi durumda bakım veren kişinin sürekli değişmesi, çocuğun uzun süreli aralıklarla anneden uzaklaşması güvensiz bağlanmaya neden olacaktır. Özetle bebeğimizle aramızda güvenli bağlanma ve yetişkinlikte de güvenli bağlanma geliştirmesini istiyorsak, tutarlı, sürekli ve güvenli bir sevgi ortamı oluşturmalıyız.