Çekingenlik neredeyse bütün çocuklarda mevcut olan bir durumdur . ancak , birtakım çocuklarda bu hal daha çok görülmektedir . Yeni bir ortama girdiklerinde annelerinden ayrılmak istemeyen ve kaygılanan çocuklardır . İnsanların beraberinde anne ve babalarının dibinden ayrılmaz ve onlara sokulurlar .
Bu kavram , bazı zamanlar içe kapanmış çocuklar ile karıştırılmaktadır . İçine kapanmış ile çekingen çocukların farkını bir misal üstünden açıklayalım; içine kapanmış olan çocuk kendi istemediği için oyuna katılmaz , kendi seçtiği aktiviteyi yapar . ancak , çekingen çocuk , oyuna katılmak istese de cesaret edemediği için , çekindiği için oyuna katılamaz bu sebeple mecburen kendi haline faaliyet bulur . Çekingen çocuklar yeni ortamlara girmekten çekinir , davranışlarında ölçülü yaklaşır .
Bu çocuklar , kontrollü , nazik ve endişe ile basit kafa edemeyen çocuklardır . öteki çocuklara nazaran sosyallikleri çok azdır . Çekingenliğin en mühim sebeplerinden bir tanesi de; genetiktir . Araştırmalara nazaran , bebeklikte çekingen olan çocukların , yetişkinliklerinde de çekingen oldukları bulunmuştur .
Çekingen olan ve olmayan çocuklar doğdukları andan itibaren bedensel olarak farklılık göstermeye adım atmaktadırlar . Çekingen olan çocuklar , alerjiye daha çok yatkındırlar , hazım problemleri yer almaktadır , kronik kabızlık yaşarlar ve kalp atışları süratli olmaktadır . Bu bebeklerin motor faaliyetleri yüksektir , lisan çıkarma , ellerini ve kollarını sallama , ağlama gibi hareketleri fazlasıyla olmaktadır .
Çekingenliği , insanlardan ve yeni durumlardan kaçma meyili biçiminde tanımlarsak; çekingen olan çocuklar bildik olmayan insanlara , yeni durumlara , yeni ortamlara karşı endişe tepkisi gösterirler . Bu durumlara karşı çok duyarlı ve duyarlıdırlar . Bu çocuklar , çok kırılgandır . Kendileri kırılgan ve duyarlı olduğundan başkalarını da kırmaktan korkarlar .
Çekingenliğin oluşumunda genetiğin yanı sıra aile tutumları da çok mühim rol oynar .Yani bu hususiyet ırsi olarak çocukta bulunsa da , çevresel yaşantılarımız , aile tutumları kesinlikle bu niteliği şekillendirmekte büyük rol oynar . Özellikle çocukluk ve erişkinlik sürecinde , çocuğun tutumlarını aile tarafınca olumlu olmayan değerlendirilmesi bu özelliğin ortaya çıkmasında tesirlidir .
Aile çocuğu bastırmışsa , çocuğun fikirlerini önemsememiş ise , bu gibi tutumlar çocukta çekinik kişilikin oluşması üstünde etkili olacaktır .
Peki , bu halte çekingen çocukların aileleri ne yapmalıdır ?
Aile , çocuğun yeni ortamlardaki , yeni durumlardaki duyarlılığına karşı duyarlı davranmalıdır . Çocuğu zorlamamalı ancak ona yol göstermeli , destek olmalıdır . Çocuklarına yeni durumlarla ne şekilde başa çıkabileceğini öğretmelidir .Yeni bir ortama gidiliyorsa , çocuğu o ortama karşı hazırlamalı , ortam konusunda ve şahıslar konusunda malumat verilmelidir .
Çocuğa karşı , çok korumacı tasarruf sergilememeli gereğinden çok da destek vermemeliyiz . Çocukların fikri önemsenmeli , onları anne baba olarak dinlemeli ve dinlediğimizi hissettirmeliyiz . şayet böyle davranırsak , çekingen çocuklara destek olmuş ve bir iylik yapmış oluruz .
